Ik denk wel dat ik, met de hand op het hart, mag zeggen dat ik de hele Amerikaanse rootsmuziek al drie decennia probeer te volgen, en toch moet ik in één moeite bekennen dat ik niet één album in huis heb van deze band uit Massachusetts. En kijk, daar is dan het toeval dat een handje komt toesteken, middels deze terugblik-CD, waarop de band zelf een poging tot overzicht brengt ten behoeve van nieuwe en bestaande fans.

Zestien tracks en ruim zeventig minuten muziek, dat is wat er op het menu staat en dat veronderstelt toch wel enige duiding. Zoals de plaattitel laat vermoeden, ontstond de band in 2003 en dat bleek te gaan om een soort zondagavond-jam in een lokale bar, Toad, in Cambridge. Vanuit de overweging dat het leuker was met collega’s songs uit te wisselen en samen te spelen, dan gewoon thuis TV te zitten kijken.

Vandaag, negen platen verder, is Session Americana een flink tourend gezelschap, dat in de halve Westerse wereld optreedt en overal war ze komen, nieuwe vrienden maken, met wie ze kunnen samenspelen, maar net zo goed zijn ze te vinden voor enkele gezellige uren aan tafel, het liefst dan nog in gezelschap van een goed glas wijn.

Al die tijd wisten ze ver weg te blijven van de al dan niet uitgeschreven wetten van de showbusiness en gaan ze vrolijk verder met het wisselen van instrumenten, het samen schrijven van nieuwe songs en het in de arm nemen van nieuwe artiesten. Daarvan is de hier ten huize erg gewaardeerde Anaïs Mitchell.

Op dit overzicht vind je een heleboel songs van de hand van huidige en ex-bandleden. Vandaag bestaat de groep uitBilly Beard, John Bistline, Ry Cavanaugh, Dinti Child en Jim Fitting en zij tekenen voor pakweg de helft van de songs, zodat de tracklisting voor de andere helft uit covers bestaat. Die komen dan weer van de hand van Rodney Crowell (“Ain’t Living Long Like This”), Mark Sandman (“Doreen”), het fenomeen Chandler Travis (“Air Running Backwards”), Amy Correia (“Love Changes Everything”), het van The Mills Brothers bekende “You Always Hurt the One You Love”, Stephen Bruton (“Trip Around the Sun”) en Jefferson Hamer (“Helena”), wat meteen de link met Anaïs Mitchell verklaart.

Nu ik de plaat een keer of tien gedraaid heb, heb ik een extra probleem: deze verzameling is echt prima, maar ze doet wat het doel is van zowat elke compilatie: je wil dan op zoek gaan naar meer en dus staan er nu negen albums op mijn “te zoeken” lijstje. Waarmee ik maar bedoel dat deze jubileumplaat een geweldige introductie is voor wie de band nog niet kende. We kunnen ze overigens, in het fraaie gezelschap van Eleanor Buckland, één derde van de geweldige Lula Wiles, en sinds kort titularis van een heel fijne debuutplaat “You Don’t Have To Know”.

(Dani Heyvaert)

-26 februari in La Truite d’Argent in Tavigny (Houffalize)(BE)

-21 maart in CPunt in Hoofddorp (NL)

-22 maart in Xinix, Nieuwendijk (NL)

-23 maart in café De Amer, Amen (NL)

-24 maart in Acoustic Alley in Den Haag (NL)